هنر کاشی کاری بسیار قدیمی و ارزشمند است که از دوران باستان تا کنون در ساخت و تزئین بناها به چشم می خورد.
اسم کاشی کاری که به میان می آید، اولین تصویری که برای ما ایرانی ها به ذهن می رسد، تصویر مساجد ایران است. اما تاریخچه کاشی لعابدار به قبل از این بناها می رسد.
ابتدا باید با مفهوم کاشی کاری آشنا بشویم.
کاشی کاری به معنای پر کردن یک صفحه سفال یا سرامیک با طرح یا اشکال هندسی است به نحوی که این اشکال نه برهم برآیند و نه شکاف یا فضای خالی بین آنها به چشم بخورد.
اگر بخواهیم از ابتدا کاشی دیواری را بررسی کنیم به معبد چغازمبیل در شوش خوزستان می رسیم و در ادامه به تزئینات دیواری دوران هخامنشی در شهرهای شوش و تخت جمشید می رسیم که از آجرهای لعاب دار برای تزئینات بناهای خود استفاده کرده اند.کاشی کاری های دوران اشکانی و ساسانی در شهر بیشاپوراستان فارس هم نمونه های بعدی هستند.
وقتی به دوران صفویه می رسیم از هنر کاشی کاری در بناها ، مقابر، مساجد و کاروانسراها و... بیش از پیش استفاده شده است.
بارزترین نمونه ، مسجد شیخ لطف الله اصفهان است که جلوه ای بینظیر از این هنر میباشد.
- آنچه در این مقاله میخوانیم
- ارسال دیدگاه